เป้าหมายชีวิต
อยากเขียนไดอารี่....เป็นความคิดที่ผุดขึ้นมาในหัวของเช้าวันนี้ วันที่ 15 april 2017 เอาไว้เตือนตัวเอง เอาไว้อ่านเวลาแก่ นี่ชีวิตก็ผ่านอะไรมาเยอะแล้วนะเนี้ยกว่าครึ่งชีวิต เปิดเข้ามาในบล็อค เฮ้ยเราเคยมี account แล้วนี่หว่างั้นก็จัดเลย... นับเป็นเวลากว่าสองปีครึ่งละที่ใช้ชีวิตใน melbourne australia ทั้งเรียน ทำงาน เที่ยว สงสัยชีวิตนี้คงตั้งหลักปักฐานอยู่แถวนี้ซักระยะ จำได้ว่าสมันเป็นเด็กจบให่ทำงานที่ไทยเคยมีความรู้สึกว่า เฮ้ย ฝรั่งแม่งเก่งหว่ะ เจ๋ง โคตร พูดภาษาอังกฤษได้แม่ง cool สุดๆ แต่พอโตขึ้น เจอผู้คนมากขึ้น เฮ้ย ชาติไหนๆแม่งก็เจ๋ง ฝรั่งอาจจะโชคดีหน่อยที่เค้าอาจจะมีโอกาสมี facility ในชีวิตที่อำนวยให้ชิวิตง่ายกว่า ซึ่งก็ไม่เสมอไป เอาซี่ชะนีไทยคนนี้แหล่ะ จะต้องนั่งเทียบชั้นทำงานใน office เสนอความคิดเห็นให้ฝรั่งรู้สึกว่า เฮ้ย ชะนีไทยนางนี้เจ๋งอ่ะ แต่การเป็นชะนีไทย immigrated ก็ไม่ได้ง่ายเลย ช่วงเป็นนักเรียนก็ทำได้แต่งานบริการซึ่งถือว่าเป็นงานอีกระดับที่คน local ไม่ค่อยทำกันนอกจากเด็กนักเรียนหารายได้เสริม แต่เอาจริงๆก็ไม่ได้แย่นะ อาจจะเป็นเพราะ hospitality เป็นอุตสาหกรรมใหญ่ที่สร้างรายได
